Deze Engelse komische opera van het duo Gilbert en Sullivan gaat over de beruchte Piraten van Penzance die op het rotsachtige strand van Cornwall afscheid gaan nemen van leerlingpiraat Frederic. Hij is wees en werd door zijn oppas Ruth bij de piraten gedaan "om de zeevaart te leren kennen en zo een echte man te worden" tot hij 21 jaar zou worden. Ruth (SI) is bij hem gebleven als keukenmeid van de piraten. In de vrouwenwereld is Frederic dusdanig naïef gebleven dat hij uit angst voor eenzaamheid met Ruth wil trouwen. Dit idee verdwijnt als hij op het strandje leuke jonge meisjes ontwaart en meteen verliefd raakt op Mabel. Ruth blijft hierdoor alleen. Aangestoken door Frederic willen de piraten met de andere meisjes trouwen. De schone baadsters blijken de dochters te zijn van Generaal Stanley, die heftig protesteert tegen de trouwplannen. Al die huwelijken zouden hem van de koesterende genegenheid van zijn dochters beroven. In zijn verweer raakt de generaal de zwakke plek van de piraten: zij vallen uit principe nooit wezen aan. De generaal beweert dat hij zelf een wees is, hetgeen gelogen is, maar het helpt. De piratenkapitein last het groepshuwelijk af. Het huwelijk van Frederic en Mabel zal wel plaatsvinden, waardoor Ruth wordt verstoten. Generaal Stanley krijgt wroeging over zijn smoesje. Samen met Frederic laat hij de politie aanrukken. Met een waar heldenlied kondigen deze agenten aan de piraten in de pan te zullen hakken, maar het loopt telkens anders.

De door de generaal opgetrommelde politie meldt zich nu bij Mabel. Zij vertelt dat Frederic de overval op de piraten niet zal leiden, omdat deze naar hen is teruggekeerd en op heldhaftige wijze het plichtsbesef heeft laten prevaleren boven zijn persoonlijke belangen. De agenten begrijpen het allemaal niet meer. Intussen is er een inbraak in het kasteel van de generaal. Die wordt wakker van het gestommel en van de wroeging over zijn leugentje-om-bestwil tegen de piraten. De piratenkapitein, zijn rechterhand Samuel, Frederic en de overige piraten nemen de generaal gevangen en willen hem doden. Aangevuurd door de weeklagende dochters van de generaal springt nu de politie te voorschijn, maar delft onmiddellijk tegen de piraten het onderspit. Als de brigadier echter de piraten oproept tot overgave zwichten zij hier meteen voor. De politieagenten wenen van ontroering voor zoveel respect voor het gezag. Ruth redt de situatie met de verklaring dat alle piraten edelen zijn die tot de adelstand behoren. Dit maakt alsnog een aantal huwelijken mogelijk. Mabel belooft elke piraat die op zijn schreden terugkeert een vrouw. De dochters van de generaal en de piraten beloven elkaar dan ook eeuwig trouw.